Na weken studeren en werken (lees: 5 maanden non-stop) werd het tijd voor een herbronningsweekje voor mezelf en mijn gezin. We hebben een parel van een plekje gevonden in het zuiden van Frankrijk waar een dame ons helpt met het creëren van beelden. Bovendien bezit ze een fijne gite waar we in kunnen cocoonen. Dit zijn enkele losse ideetjes, inzichten en gedachten van deze week herbronnen:
Ik creëer dankzij verhalen.
Ik heb me deze week gestort op het lezen van allerlei mythologische verhalen over druïden, Kelten, vrouwen, … en ik merk dat die wereld me inspireert om te creëren. Bij het lezen van de verhalen, ga ik recht naar mijn voelen en dan komen er beelden die ik eruit gooi op papier, in collage’s, in mijn dagboek, maar ook in klei. De Anima Mundi, dat was zo’n beetje het thema van deze week: de ziel van de wereld. De energie die rond ons hangt en door ons heen vloeit en die ons allemaal ‘beademt’. Het is uit de Anima Mundi dat de inspiratie komt en dat verhalen en dromen ontstaan. En de Anima Mundi werd een klei-beeld.
Ik heb nood aan stilte
Stilte voedt me. Stilte vind ik in de natuur, maar ook in mezelf door me af te sluiten van alles. Alleen, voor het vuurt, met een boek of met niets. Stilte is ook detoxen: leven op bouillon en vers sap voor één dag en mijn spijsverteringsstelsel de tijd geven om te bekomen van teveel eten. Maar stilte is ook detoxen van sociale media, van communicatiekanalen, van internet en mails. Ik zette me op een detox-internetkuur van 2 kwartiertjes per dag. Ongelooflijk hoeveel tijd en ruimte er vrij komt hierdoor! Stilte vind ik ook wanneer mijn handen creëren en ik niet meer nadenk, maar enkel kleuren en beelden voel.
Ik detox makkelijker dan ik dacht
Ik ben nu 4 weken bezig met een lente-detox. De examens brachten me goede resultaten, maar ook wat kilo’s bij. En ja, de meeste mensen snappen zelfs niet waarom ik zou moeten detoxen, want ik zie er niet dik uit, maar ik blijf het zeggen: het heeft niets met aantal kilo’s te maken, maar met hoe je je in je vel voelt. Eind examens voelde ik me gezwollen, slecht in mijn vel, ongemakkelijk in al mijn kleding. Dus ik begon aan een detox: eerst een week op groenten en fruit (en wat rijst), dan één vastendag (met bouillon en een vers sap) om de twee dagen. Na 4 weken voel ik me geweldig! Het ‘pafferig’ gevoel is weg en ik voel me weer gemakkelijk in mijn kleding. Ik voel me bovendien veel fitter dan 4 weken geleden.
Ik zorg voor mijn lichaam en kom dichter bij mijn geest
Blijkbaar zorgt detoxen voor nog een ander effect: door eindelijk wat aandacht te geven aan mijn lichaam, door gezond te eten, door voor mezelf te zorgen, sta ik plots meer stil bij alles en lijk ik dichter bij mezelf en mijn geest te komen. Ik voel me meer in verbinding met mezelf en van de slag ook meer verbonden met de omgeving. Ik voel me verstillen vanbinnen en ik voel een soort rust over me neerdalen.
Ik zoek en vind mijn spiritualiteit
Ik heb deze week nog eens de tijd genomen om stil te staan bij mijn leven, bij de manier waarop ik over deze aarde beweeg en wat ik hier kom doen. Ik merk dat dat zoeken naar mijn missie, mijn visie op de dingen, mijn verbinding met mezelf en de wereld … dat dat een vorm van spiritualiteit is voor mij. Ik vind mijn spiritualiteit in de verbinding met de natuur om mij heen, in de verbinding met het leven, met synchroniciteit, met mythe en voorouders, met het wilde in mezelf en om mij heen … en dat zet ik voor mezelf om in beelden, teksten en rituelen.
Het heeft deugd gedaan.
Bedankt voor het zo eerlijk neerschrijven van wat je een week gedaan hebt, wat je ervaarde en hoe je je voelde… . Niet alleen is het inspirerend, gewoon het lezen ervan bracht me tot rust…
Wat mezelf betreft, ik kreeg gewoon kippenvel als ik dat beeld zag. Elke keer opnieuw als ik je dagboek open word ik er gewoon naar toe gezogen. Dit doet echt iets met mij…. Ik weet niet of jij of die dame dat gemaakt hebben, maar ik zou er elke dag kunnen naar kijken….
Dag Els,
Ja, ik heb dit beeld gemaakt: een bol, dan een dame erop geplakt. Het heeft ook een hele bijzondere betekenis voor mij. Het is de Anima Mundi, hoe ik ze beleef: de ziel van de wereld. Het beeld is nog niet af, het wordt nu gebakken en zal dan roetzwart zien (want het is een zwarte klei) en dan ga ik die vrouw nog voorzien van een wit/roestkleur glazuur. De spleten in de bol maken dat ik er een lichtje in kan zetten waardoor de bol zal oplichten en haar gezicht zal verlicht worden. Ik ben nieuwsgierig hoe het uitdraait als het af is …
Liefs,
Sarah
Hey Sarah, bijna zonde dat het nog moet gebakken worden , want het zag er zo perfect uit voor mij. Alhoewel de roestkleur er ook bij zal passen. Ikzelf had geen verklaring voor de spleten ( licht begrijp ik nu, ik ben ook gewoonlijk de eerste om dat te doen) maar wat mij betrof ( met of zonder) het plaatje klopte… sorry ben beetje verliefd op dat beeld, maar ik kan ook niet uitleggen waarom. Dus ben blij dat ik het mocht aanschouwen. Laat het ook nog even zien als het dan voor jou “ af” is??
Veel liefs
Els
Zal ik zeker doen ! Groetjes, Sarah
Heel mooi!… je verhaal en het beeld! Dank je wel!